Po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej sprawy dotyczącej kredytów walutowych Sąd Najwyższy podtrzymał stanowisko, że roszczenia banku i konsumenta są niezależne, nie ulegają automatycznie wzajemnej kompensacji.
7 maja 2021 r. Izba Cywilna Sądu Najwyższego w składzie siedmiu sędziów odpowiedziała na pytania prawne zadane przez Rzecznika Finansowego dotyczące sposobu rozliczeń po unieważnieniu przez sąd powszechny umowy kredytu denominowanego lub indeksowanego w walucie obcej.
Sąd Najwyższy podtrzymał stanowisko, że roszczenia banku i konsumenta są niezależne, nie ulegają automatycznie wzajemnej kompensacji. – Jeżeli (…) umowa kredytu nie może wiązać, konsumentowi i kredytodawcy przysługują odrębne roszczenia o zwrot świadczeń pieniężnych (…) – powiedział prezes Izby Cywilnej Sądu Najwyższego sędzia Dariusz Zawistowski. – Kredytodawca może żądać zwrotu świadczenia od chwili, w której umowa kredytu stała się trwale bezskuteczna – dodał.
Sędzia poinformował o nadaniu uchwale mocy zasady prawnej.
